Komórki nerwowe

Wędrówka dominanty

Mówiliśmy już o dominancie w znaczeniu Uchtomskiego, tj. o silnie podrażnionym punkcie ośrodkowego układu nerwowego, do którego spływa – zamiast jak zwykle wywoływać odruch — słabsze podrażnienie innego punktu. W tym miejscu wracamy do dominanty dlatego, aby przypomnieć, że — jak wykazują doświadczenia laboratoryjne — taką dominantę można stworzyć przez dostatecznie silne podrażnienie w każdym […]

Energia

Wzór energetyczny Semona

najpospolitszy. Praca ta nie znalazła w literaturze żadnego oddźwięku zapewne dlatego, że prostota i sztywność tego wzoru w postaci podanej przez Semona rzeczywiście nie pozwala jej zastosować do bardzo złożonych i bardzo zmiennych warunków działania dynamizmów psychicznych. Ale jeżeli stoimy na stanowisku dynamicznym w psychologii i w psychofizjologii, to jednak znajdujemy w wywodach Se mon […]

System nerwowy (2)

Synergia dynamizmów nerwowych

Widzieliśmy w dwóch ostatnich rozdziałach, jak jesteśmy jeszcze bardzo dalecy od możliwości stworzenia sobie jakiegoś choć nieco dokładniejszego wyobrażenia o energetyce układów nerwowych. Jednakże możemy już dzisiaj powiedzieć przecząco z całą pewnością, że teoria mechanistyczna, której neurofizjologia zawdzięcza bardzo wiele, zaprowadziła ją jednak w końcu przez swoją wyłączność ,na zupełnie błędny i ślepy tor, ponieważ […]

Anatomia mózgu

Lokalizacja chronogenno-przestrzenna

Z poprzednich artykułów wynika, że cały rozwój życia psychicznego w wąskim tego słowa znaczeniu, tj. bez instynktu, odbywa się od początku do końca wyłącznie w obrębie kory mózgowej. Natomiast wszelkie źródła jego dynamiki są oczywiście natury pozakorowej, ponieważ istnieje napęd ze strony układu gruczołów dokrewnych i napęd — niezróżnicowany i zróżnicowany — pochodzenia nerwowego. Z […]

Mózg (3)

Kierunki neurodynamizmów

Okrężny bieg dynamizmów nerwowych. Oprócz podrażnień dośrodkowych, klasyczny łuk odruchowy znał jeszcze tylko kierunek odwrotny podrażnień, mianowicie odśrodkowy, nierozerwalnie związany z dośrodkowym. Wynikało to z anatomicznej budowy luku odruchowego. Drogi »kojarzące» i »spoidłowe» grały rolę zupełnie podrzędną. Pogląd ten wynikał konsekwentnie z uznawania odruchu, jako podstawowej jedności czynnościowej układu nerwowego. Z tego również założenia wychodził […]

Neurony

Nadbudowa energetyczna

Stwierdzenie przez elektroencefalografię, że aktywność własna kory mózgowej, występująca samorzutnie pod postacią potencjałów, omówionych w rozdziale poprzednim, nie istnieje u noworodka i jest dynamizmem nabywanym w życiu osobniczym dziecka, jest faktem z punktu widzenia ewolucyjnego pierwszorzędnej wagi. A jeżeli ten nabyty charakter samorzutnej aktywności własnej kory zestawimy z tymi encefalograficznymi faktami, które świadczą o tym, […]

EEG (2)

Elektroencefalografia – cz.2/2

Berger sądzi, że fale alfa krótkie i o niskiej amplitudzie są »objawem podniecenia» czynności korowej, obecność zaś dużych i powolnych fal jest »objawem porażennym». Zahamowanie rytmu alfa, występujące zazwyczaj w warunkach normalnych pod wpływem działania jakiegoś bodźca, uważa Berger za prawdziwe zahamowanie aktywności większej części kory, wywołane jako reakcja na wzmożoną aktywność danego ogniska, które […]

EEG (1)

Elektroencefalografia – cz.1/2

W pracy, która — jak niniejsza — dąży do sprawdzenia, czy istnieje możliwość znalezienia wspólnego mianownika dla dynamizmów psychicznych i dla neurodynamizmów wyższych pięter układu nerwowego, energetyka tych ostatnich powinnaby stanowić z natury rzeczy właściwy przedmiot całej monografii. Niestety, taka energetyka dotąd nie istnieje i zapewne jeszcze dużo czasu upłynie, zanim będzie mogła powstać jako […]