Dyssolucja i otępienie umysłu – cz.2

Musimy więc dojść do wniosku, że regresja w stanach otę­pienia jest nie płytsza i nie głębsza, ale jakościowo inna ani­żeli w schizofrenii. Gdyby dyssolucja otępieniowa była dal­szym pogłębieniem dyssolucji schizofrenicznej, to oprócz schi­zofrenicznych ubytków w uczuciowości wyższej, musiałaby z natury rzeczy wykazywać także ubytki myślenia prelogicznego, którego wyzwalanie jest w stanach dementywnych ra­czej ułatwione. Ale […]

Otępienie

Dyssolucja i otępienie umysłu

Hughlings Jackson sądził, że procesy dyssolucyjne obej­mują wszelkie spotykane w klinice psychiatrycznej obrazy psychonerwicowe i psychotyczne, a także wszelkie obrazy neurologiczne. Ey i Rouart, którzy pierwsi zastosowali naukę Jacksona do wszystkich zespołów spotykanych w klinice psy­chiatrycznej, idą za poglądem Jacksona i do procesów dyssolucyjnych zaliczają w ogóle wszystkie „struktury psychopatologiczne”, począwszy od psychonerwic, a kończąc […]