Dyssolucja osobowości schizofrenicznej – cz.2

W naszym rozumieniu normalny dualizm psychiczny czło­wieka, osobowość oceniająca i oceniana Jamesa Sully’ego, dynamizm czołowo-sprzężony i dynamizm prelogiczny, nie są jakąś fikcją metafizyczną, ale mają swoje zupełnie konkretne odpowiedniki neurodynamiczne, pochodzenia mnemicznego. Bleuler stoi również na gruncie mnemicznym jak i my, ale w przeciwieństwie do nas przypuszcza, że engramy nie mają charakteru mnemicznego, stąd dla […]

Osobowość schizofreniczna

Dyssolucja osobowości schizofrenicznej

Otępienie wczesne w rozumieniu Krapelina jest jednostką kliniczną, do której weszła hebefrenia, katatonia i otępienie paranoidalne i które zostało przekształcone przez Bleulera na psychozę rozszczepieniową, schizofrenię, z dodaniem do wy­mienionych trzech obrazów czystej postaci schizofrenii. Krapelinowska nazwa tej nowej jednostki klinicznej nie utrzymała się dlatego, że pomimo niepomyślnego rokowania w przewle­kłych przypadkach tej psychozy nie można w niej stwierdzić otępienia umysłu w znaczeniu organicznym, to jest w znacze­niu stanu dementywnego.

Zaburzenia świadomości – cz.2

Pogłębianie się dyssolucji psychicznej w niepomyślnych przypadkach majaczeń z zakażenia lub z zatrucia jest zatem istotnie procesem odwrotnym do ewolucji, gdyż jest to proces porażający aktywność coraz głębszych pięter topogennych, począwszy od narządu czołowego aż do opuszki poprzez wszystkie warstwy osobniczego, chronogennego rozwoju mnemiczno-psychicznego. W każdym okresie procesu dyssolucyjnego i na każdym jego poziomie może […]

Zaburzenia świadomości

Zaburzenia świadomości

usieliśmy przedstawić w paru poprzednich artykułach nasze ujęcie ewolucji aktywności korowo-psychicznej, dlatego że w psychopatologii będziemy się trzymać jacksonowskiej teorii dyssolucji, a pod tym mianem Jackson rozumiał proces chorobowy, odbywający się w kolejności odwrotnej do ewo­lucji. Nie można więc mieć żadnego pojęcia o dyssolucji, je­żeli się nie zna ewolucji.