W procesie schizofrenicznym przewlekłym myślenie odbywa się tak samo jak u normalnego człowieka dojrzałego w symbolach wyrazowych. Czy można zatem twierdzić, że omamy wyrazowe, tak częste i tak charakterystyczne dla schizofrenii, są objawem pozytywnym wyzwolonym, a więc należącym do niższego poziomu ewolucyjnego, jeżeli są przeżywane w tych samych symbolach wyrazowych, w których się odbywa myślenie […]
Ujmując sprawy ogólnie, można by powiedzieć, że psychiatria pozostaje wciąż jeszcze pod wpływem swych dawniejszych mistrzów, a częściowo pod wybitnym wpływem prac filozoficznych Bergsona. Psychiatria radziecka pozostaje wciąż pod wpływem Krapelina i jeżeli można sądzić, przede wszystkim z jej podręczników, zarzuciła dawniejsze próby, tu i ówdzie niekiedy dotąd dokonywane (ostatnio Iwanow-Smolenski w zakresie nerwic), interpretacji zaburzeń psychicznych przez zaburzenia odruchowości warunkowej.
Bodaj że najlepiej ujmuje całą rolę narządu czołowego Kurt Goldstein, który twierdzi, że korze czołowej podporządkowane są układy nerwowe: pozaczołowy, podkorowy i móżdżkowy, i że narząd czołowy steruje nie tylko tymi trzema układami, a w ogóle działalnością sfery psychicznej i cielesnej. Stąd uszkodzenia czołowe odhamowują korę pozaczołową. Anatomiczny i czynnościowy rozwój kory mózgowej nie jest […]
Układ nerwowy jest jedynym narządem w ustroju ludzkim, z którym wiążą się czynności tak bardzo rozbieżne, jak czynności cielesne i psychiczne. Dwoistość ta jest tym trudniejsza do zrozumienia, że do dzisiejszego dnia wielu fizjologów widzi tylko jedną, swoistą cechę tkanki nerwowej, mianowicie przewodnictwo podrażnienia w łuku odruchowym, odruch. Dla klasycznego, refleksologicznego kierunku w fizjologii nie istnieje żadna akcja układu nerwowego, istnieje tylko jego reakcja, tym silniejsza, im silniej działa bodziec, który ją wywołuje.