W naszym rozumieniu normalny dualizm psychiczny człowieka, osobowość oceniająca i oceniana Jamesa Sully’ego, dynamizm czołowo-sprzężony i dynamizm prelogiczny, nie są jakąś fikcją metafizyczną, ale mają swoje zupełnie konkretne odpowiedniki neurodynamiczne, pochodzenia mnemicznego. Bleuler stoi również na gruncie mnemicznym jak i my, ale w przeciwieństwie do nas przypuszcza, że engramy nie mają charakteru mnemicznego, stąd dla […]
Otępienie wczesne w rozumieniu Krapelina jest jednostką kliniczną, do której weszła hebefrenia, katatonia i otępienie paranoidalne i które zostało przekształcone przez Bleulera na psychozę rozszczepieniową, schizofrenię, z dodaniem do wymienionych trzech obrazów czystej postaci schizofrenii. Krapelinowska nazwa tej nowej jednostki klinicznej nie utrzymała się dlatego, że pomimo niepomyślnego rokowania w przewlekłych przypadkach tej psychozy nie można w niej stwierdzić otępienia umysłu w znaczeniu organicznym, to jest w znaczeniu stanu dementywnego.
Wspominaliśmy już o tym, że istnienie dwóch wielkich grup niedorozwojów psychicznych, oligofrenii i psychopatii, świadczy najdowodniej o tym, że dwa młodsze „sublimowane” popędy instynktowe dziedziczne: instynkt poznawczy i instynkt syntoniczny, są słabiej zorganizowane niż stare popędy ustrojowe, z których się wyłaniają. Tak samo w rozwoju osobniczym dynamizmy czołowo-logiczne, hierarchicznie najwyżej stojące, są słabiej zorganizowane aniżeli […]
Psychopatie nie są niedorozwojem psychicznym głębszym lub płytszym niż oligofrenia, ale są niedorozwojem psychicznym jakościowo innym, dotyczącym życia uczuciowego w ogóle, a nie uczucia popędu poznawczego. Jeżeli zobrazowanie dzisiejszej wiedzy o oligofrenii nie przedstawiało większych trudności, gdyż w tej sprawie nie ma bardziej istotnych rozbieżności zapatrywań, to psychopatie w różnych literaturach są przedstawiane w sposób bardzo odmienny i stanowią w ogóle najtrudniejsze zagadnienie w psychiatrii (obok schizofrenii).